Kolnisch wasser , Hochwasser en een dramatische beslissing

30 mei Kolnisch wasser 

Het was vanmorgen rond de klok van zessen, een enorme bak met water vergezeld van onweer maakte ons wakker. De voorbode van een mooie dag. Wij hadden gelukkig nog wat tijd, want om half negen kregen we ons ontbijt op de kamer met een briefje erbij van: doe het maar rustig aan, want het is toch slecht weer. 
We hadden de keuze of nog een nachtje hier blijven of fietsen naar Keulen. Tegen half tien werd het zowaar droog en we besloten om te gaan. De eerste grote stad die we tegenkomen is Neuss. Deze plaats behoort samen met Trier en Augsburg tot de oudste steden van Duitsland. Al voor wij in het centrum van Neuss aankwamen begon het te regenen en dat werd eigenlijk alleen maar erger. We gaan een kop koffie drinken bij een Italiaan, in de hoop dat alles snel voorbij zou zijn. Niets is minder waar, het begon alleen nog maar harder te regenen. Fietsen we verder of stoppen we hier? 
We zijn toch al nat, dus we gaan verder fietsen. Het is nog maar vijfendertig kilometer tot aan Keulen. Toeval of niet, maar na Neuss wordt het droog en in Keulen begint zelfs de zon er door te komen. In Keulen brengen we natuurlijk een bezoek aan de Dom. Tegenover de Dom zit het VVV kantoor en we vragen naar een camping, want het is tenslotte goed weer geworden. Onderweg naar de camping krijgen we een verschrikkelijke bak water over ons heen, maar toch gewoon naar de camping en daar onze tent opgezet op een droog plekje langs de Rijn. 
Het is trouwens geweldig mooi fietsen langs de Rijnoevers langs Keulen. Het belangrijkste bouwwerk van Keulen is de Dom, de bouw begon in 1248 en in feite zijn de steigers nooit verdwenen. Anno 2016 staat de kerk nog steeds in de steigers. In de Tweede Wereldoorlog bleef wonderwel de kerk gespaard, terwijl 85% van de gebouwen werd platgebombardeerd. Keulen was vroeger de hoofdstad van de Romeinse provincie Nedergermania en heette voluit Colonia Claudia Ara Agrippina.
We hebben Engelse buren, zij fietsen van de monding van de Rijn naar Rotterdam, 's avonds hebben we gezellig met elkaar verhalen gedeeld. 

31 mei Hochwasser aan de Rijn

De afgelopen dagen is er veel regen gevallen in Zuid Duitsland en in Oost Frankrijk en vanmorgen bij het brood halen bij de receptie blijkt er toch paniek te zijn uitgebroken. Vanwege de hoge waterstand van de Rijn moet de hele camping ontruimd worden. Wij gaan sowieso vandaag alweer vertrekken, maar we moeten rekening houden met ondergelopen fietspaden langs de rivier.
 Vanaf de camping gaat het richting Wesseling en we komen een Wuppertaler fietser tegen op weg naar de Eifel. Hij fietst een tijdje met ons mee en het blijkt dat hij al heel wat fietsavonturen heeft meegemaakt.
Duidelijk is te zien dat de Rijn in een nacht tijd heel wat is gestegen, maar de fietspaden zijn nog steeds zichtbaar. In Wesseling nemen we afscheid van onze fietsende Duitser, hij heeft een E-bike en wij willen het toch wel iets rustiger aan doen. De route brengt ons richting Bonn, hier was tot de samensmelting van Oost en West Duitsland de regeringszetel gevestigd van de Bondsrepubliek Duitsland. Aan de Rijnoever staat het moderne glazen parlementsgebouw als symbool van de huidige democratie. Ook wordt Bonn al genoemd tussen 13 en 9 v. Chr. als "Bonna". De Romeinen verbleven uiteindelijk 400 jaar in Bonn, getuige van talloze graf en wijstenen.
De spanning neemt steeds meer toe of we alle fietspaden nog wel kunnen volgen. De Rijnpromenade in Bonn is goed te doen en ook de volgende halte tot aan Konigswinter met de mooie ruïne Drachenfels is geen probleem. Hierna komen we toch nog een obstakel tegen in de vorm van een kniehoge doorwaadbare plaats. We besluiten om terug te fietsen en toch maar de hoofdweg naar Remagen te fietsen. 
In Remagen aangekomen zoeken we meteen de camping  "De Goldene Meile" en hier kunnen we probleemloos overnachten. Remagen is trouwens bekend om zijn brug van Remagen in de Tweede Wereldoorlog. De Amerikanen konden de brug probleemloos veroveren, want de springstoffen, welke door de Duitsers aan de brug waren gemonteerd, ontploften niet.
Tegen vieren fietsen we naar de Altstad en bezoeken we enkele Romeinse ruïnes en de St. Peter en Paulus kerk. Als laatste genieten we van een heerlijk biertje en een glas witte wijn aan de promenade.

1 juni Een dramatische beslissing

 Vanmorgen is het water in de Rijn nog verder gestegen en het inmiddels ook weer gaan regenen. Na een heerlijk ontbijt, op het terras van de camping onder een grote luifel, springen we weer op de fiets richting Koblenz. Het is inmiddels droog geworden, maar het ziet er nog wel dreigend uit. Het blijkt al snel dat we geen enkel fietspad meer langs de Rijn kunnen gebruiken in verband met het Hochwasser, dus gaan we zoeken naar alternatieve routes. We moeten veel klimmen over de heuvels, maar als je moet klimmen, ga je natuurlijk ook weer dalen.
Ondertussen blijft het niet droog en het is geen pretje om alleen maar in de regen te moeten fietsen. We fietsen via Bad Breisach, Andernach naar Koblenz en we gaan op zoek naar een hotelletje, want onderweg werd ons verteld dat er in de avond weer veel regen zou kunnen vallen. 
Het tweede hotel, het Aparthotel,  is meteen raak, er is plek voor twee personen en we kunnen boeken voor het Windsor appartement voor een schappelijk prijsje. We lopen Koblenz in en gaan op zoek naar het VVV. We vragen hoe het gaat om te fietsen langs de Main en verder en er wordt ons verteld dat er sowieso nog heel veel regen gaat vallen en het wel zeker is dat we onze fietsplannen niet kunnen doorzetten.
We nemen met tranen in onze ogen een dramatische beslissing; we gaan morgen weer naar huis. In onze hotelkamer zien we de beelden op de televisie en in die richting moeten wij ook fietsen. Het is compleet overmacht om onze fietsvakantie af te breken. We nemen morgen de trein terug naar huis.
In het weekend nemen we onze caravan mee en gaan ergens anders in een droger gebied onze vakantie vervolgen. Wenen blijft wel liggen en we kunnen altijd nog weer een poging ondernemen.